Μιλάμε για ανθρώπινη πόλη χωρίς ανθρωπιά.
Θα πρέπει να προσδιορίσουμε πρώτα την έννοια της ανθρωπιάς στην κοινωνία μας για να μπορούμε να μιλάμε για ανθρώπινη πόλη.
Μιλάμε για το περιβάλλον στην πόλη μας και τον πλανήτη μας.
Για το πράσινο στις κατά τόπους πόλις μας, τα πάρκα αναψυχής και πολύ καλά κάνουμε.
Μιλάμε για την συμπεριφορά μας απέναντι στα ζώα και τα φιλοζωικά μας ένστικτα, την κακοποίηση των ζώων και πολύ καλά κάνουμε.
Μα πότε θα καταλάβουμε όμως ότι δεν πρέπει να είμαστε δήθεν !
Όταν δεν μπορούμε πραγματικά να κάνουμε τίποτα για τον άνθρωπο, όταν δεν μπορούμε να αγαπήσουμε και να σεβαστούμε το ανθρώπινο είδος, πως μπορούμε να ασχοληθούμε με τα υπόλοιπα Βασίλεια ?
Όλοι εμείς οι Υγιείς που ζούμε στις πόλεις μας,
φτιάξαμε μερικές μπάρες στα πεζοδρόμια των πόλεων, βάλαμε ανελκυστήρες στο Μετρό, στα συγκροτήματα καταστημάτων και δώσαμε μερικές θέσεις στάθμευσης σε πλατείες και super market, θέλοντας να τα έχουμε καλά με την συνείδηση μας και την ανθρώπινη υπόσταση μας !
Όλοι εσείς - εμείς οι μορφωμένοι κι αμόρφωτοι άνθρωποι αυτής της κοινωνίας και αυτής της πόλης, όποιας πόλης... σκεφθήκατε να κάνετε μια βόλτα ως ανάπηροι ?
Με κινητικά προβλήματα, επάνω σ' ένα αμαξίδιο η να φορέσετε μια μάσκα ύπνου και να περπατήσετε στην όποια φιλόξενη πόλη μας ?
Για ακολουθήστε ένα πρόγραμμα μιας ημέρας σας τοποθετώντας μια μάσκα ύπνου στα μάτια σας και θα σας λυθούν όλες οι απορίες !
Καθίστε σ' ένα αμαξίδιο για μια μέρα και προσπαθήστε να πάτε για καφέ με τους φίλους σας, να κάνετε έναν περίπατο στα μαγαζιά και να ζητήσετε μια τουαλέτα !
Τότε ίσως διαπιστώσετε ότι δεν υπάρχει η ανάλογη παιδεία, η ανάλογη αγάπη, ο ανάλογος σεβασμός στον άνθρωπο με ιδικές ανάγκες.
Μάλλον η μεγαλύτερη διαπίστωση που θα κάνετε είναι έργα βιτρίνας για το 1.500.000 ατόμων που ζουν με κινητικά προβλήματα και ίσως τελικά συμφωνήσετε ότι η μεγαλύτερη αναπηρία είναι στον εγκέφαλο των υγιών ανθρώπων.
Προς το παρόν σας χαιρετώ !
Αντώνης Λουκόπουλος
