Κατά της Σχολικής βίας

Τι σημαίνει και τι είναι Bullying

Η λέξη Bullying είναι ξενόφερτη και έχει ρίζα της την λέξη Bully που σημάνει Θρασύδειλος, Ψευτοπαλληκαράς η Νταής.

Το Bullying σημαίνει κάθε εκδήλωση μορφή βίας και εκβιασμού είτε ψυχικής είτε σωματικής.

Να πούμε ότι ανέκαθεν υπήρχε μια μορφή ψυχολογικής βίας στα σχολεία από τα παιδιά μικρής ηλικίας έως και τα εφηβικά χρόνια σ’ όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, φυσικά όχι με τα σημερινά χαρακτηριστικά, αλλά μιας μορφής ρατσισμού.

Να θυμηθούμε λίγο συμπεριφορές των παιδιών απέναντι σε παιδιά που φορούσαν γυαλιά η ήταν υπέρβαρα η ακόμη όταν περνούσαν έντονη ακμή.

Να θυμηθούμε τους τσαμπουκάδες του σχολείου, αλλά όλα ήταν μέχρι εκεί.

Εκεί που θα πρέπει να μας κάνει να κατανοήσουμε ότι οι πιο δύσκολοι και σκληροί κριτές είναι τα ίδια τα παιδιά !

Τι άλλαξε και τι φταίει

Η μόρφωση που αποκτούμε μέσα από την εκπαίδευση είναι καλός αρωγός για τον πολιτισμό μας και την αναβάθμιση του βιοτικού μας επιπέδου.

Δεν φτάνει όμως αυτό !

Χρειαζόμαστε και την  ανάλογη ¨Παιδεία¨ την οποία παίρνουμε από την οικογένειά μας. Είναι καθοριστική για την πολιτισμική μας κληρονομία, μεταφέροντας από γενιά σε γενιά τα ήθη και έθιμα μας,  τις αξίες, τα πιστεύω μας, τα ιδανικά μας και καθορίζει την Εθνική μας ταυτότητα !

Η συμπεριφορά μας μπορεί να αποτελεί κομμάτι του χαρακτήρα μας, αλλά επίσης είναι και η εικόνα της οικογενείας που γαλουχηθήκαμε, καθώς αποτελεί και την κύρια τροφή της ψυχικής μας υγείας και ισορροπίας ! 

Κάποια πράγματα με τα χρόνια άλλαξαν, αλλάζοντας και η συνοχή της κοινωνίας.

Όσο η δομή της κοινωνίας άλλαζε τόσο άλλαζαν και οι συμπεριφορές των ατόμων μέσα απ’ αυτή.

Η δομή της Ελληνικής οικογένειας άλλαξε και δεν εννοώ τις μονογονικές οικογένειες, αντιθέτως θα μπορούσαν να είναι ένα καλό παράδειγμα για τα ατομικά δικαιώματα και την ατομική ελευθερία, αλλά εννοώ τους ρόλους μέσα στην οικογένεια και τις συμπεριφορές των ατόμων που διαχειρίζονται τα προβλήματά τους, θέλοντας να κάνουν κακό ο ένας στον άλλον με θεατές τα παιδιά τους, βλέποντάς τα σαν αντικείμενα !

Επιπλέον η λανθασμένη διαχείριση της ώρας που αφιερώνει κάποιος γονέας στο παιδί του είτε μένει μαζί του είτε όχι !

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα παιδιών που μπορεί να μένουν και με τους δύο γονείς και η έλλειψη του γονιού τους η των γονέων τους να είναι μεγαλύτερη από άλλα παιδιά που οι γονείς τους έχουν χωρίσει.

Έτσι λοιπόν μιλώ για την ποιότητα της ώρας που διαθέτει ένας γονέας  στο  παιδί του κι όχι για την ποσότητα.

Για το ουσιαστικό χτίσιμο μιας άρρηκτης σχέσης που θεμελιώνεται επάνω στην εμπιστοσύνη, τον σεβασμό και την εκτίμηση, δίνοντας ελευθερία κινήσεων και απόψεων, αλλά θέτοντας και κανόνες μέσα στα επιτρεπτά πλαίσια ενός έντιμου διαλόγου και όχι με ψεύδη, εκβιασμούς,  απειλές, βίαιες συμπεριφορές  και υβριστικούς διαλόγους, που σαν αποτέλεσμα έχουν την θεμελίωση του φόβου και ψυχικών προβλημάτων.

               

Είναι λοιπόν μια μορφή βίας που εξελίχθηκε τα τελευταία χρόνια ως αποτέλεσμα των λαθών της κοινωνίας υπερεκτιμώντας κάποιες αξίες και υποβαθμίζοντας η αγνοώντας κάποιες άλλες, δείχνοντας την αδυναμία της να αντιδράσει, κτύπησε τα σχολεία και πανεπιστήμια της, φωτογραφίζοντας την εικόνα της σημερινής Ελληνικής οικογένειας.

Χαρακτηριστικά προσωπικότητας και πως Ενεργούν

Τις περισσότερες φορές είναι προσωπικά θύματα Ψυχικού Εκβιασμού αλλά και Σωματικού Βιασμού, θύματα Εξευτελισμού η ζουν μέσα σ’ ένα οικογενειακό περιβάλλον που βλέπουν τέτοιου είδους συμπεριφορές να εξελίσσονται ανάμεσα σε συγγενικά τους πρόσωπα, καταδικασμένα  και ανήμπορα να αντιδράσουν. 

Παραδειγματίζονται από λανθασμένα πρότυπα και αντιδράσεις αυτών είτε δέχονται κι αποδέχονται,  είτε επιβάλλουν ψυχικούς και σωματικούς  εκ-βιασμούς, που κατά κύριο λόγο μηδενίζουν το δικαίωμα της ατομικής ελευθερία και διαλέγουν ρόλους ανάμεσα στην θέση του θύματος και του θύτη.

Επικοινωνούν και  διαχειρίζονται τα προβλήματά τους με  Βίαιους τρόπους και χρησιμοποιούν την δύναμη τους για να Ταπεινώνουν,  να Επιβάλλουν  και να Κυριαρχούν έναντι των Αδυνάτων !

Τρόπους και καταστάσεις πανομοιότυπες  που έχουν βιώσει και διδαχθεί μέσα από το οικογενειακό τους περιβάλλον και έχουν μάθει να διαχειρίζονται με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο, βρισκόμενοι είτε στην μία είτε  στην άλλη θέση.

Άτομα που επιδίδονται σ' αυτή την μορφή βίας παρουσιάζουν διάφορα ψυχικά προβλήματα κι έχουν πρόβλημα με τον εαυτό τους και την προσωπικότητα τους.

Αυτά τα άτομα που διακατέχονται από τέτοιες συμπεριφορές, είναι άτομα που πάσχουν από έλλειψη Αυτοεκτίμησης κι Αυτοσεβασμού, χαμηλής Αυτοπεποίθησης. 

Είναι άτομα που διακατέχονται από Φόβο και Δειλία και τα κάνει τις περισσότερες φορές  να δημιουργούν ομάδες η να εντάσσονται σε αυτές  με τα ίδια χαρακτηριστικά, με σκοπό να προκαλέσουν βία  σε άλλα παιδιά, δείχνοντας την  Υπεροχή τους, κινούμενα ως αγέλη.

Ως κύριος σκοπός των ατόμων αυτών η των ομάδων έχουν να σπείρουν τον Πανικό, τον Φόβο δηλώνοντας την παρουσία τους στα υπόλοιπα παιδιά, ζητώντας την  Υποταγή και Υπακοή τους.

Οι τρόποι και  οι πράξεις που ενεργούν επάνω στα θύματα τους ποικίλουν. 

Επιδίδονται σε σπρωξίματα, λεκτικές προσβολές και ύβρεις, προπηλακισμούς κι εκβιασμούς, καψόνια, ληστείες προσωπικών αντικειμένων, σεξουαλικές παρενοχλήσεις, φωτογραφίσεις, απειλητικά sms, e-mail, διαδικτυακός διασυρμός, Φοβικά,  Δειλά, χωρίς Στόχους και Όραμα στην Ζωή τους.

Είναι προφανές ότι λειτουργούν μ’ αυτόν τον τρόπο  για να καταπραΰνουν την αγωνία, τον θυμό, τον φόβο, τον πόνο, την μοναξιά που νιώθουν κατά βάθος οι Ίδιοι, αλλά και να δείξουν με λανθασμένο τρόπο την υπεροχή τους σε άτομα που βρίσκονται εκτός του περιβάλλοντος τους.

Δεν εμπνέονται από την ένδειξη της Ευαισθησίας και της αγάπης, την ευαισθησία,  την ζεστασιά, την θαλπωρή και την ηρεμία της ψυχής  γιατί κατά κύριο λόγο δεν την έχουν εισπράξει από τα οικία πρόσωπά τους.

Αντιμετώπιση

Να θυμάστε πάντα ότι

ένα άτομο η μια ομάδα που επιδίδεται στην διάδοση του Φόβου και της Βίας, κατά βάση αυτό η αυτή έχει το πρόβλημα και όχι εσείς που δεχόσαστε την όποια μορφή απαλής.

Η καλύτερη αντιμετώπιση τέτοιων ατόμων η ομάδων είναι

α) η αδιαφορία στις διάφορες προκλήσεις τους, χωρίς να υποκύπτετε στους εκβιασμούς η να αποκρύπτετε τις πράξεις τους από τους άλλους και το περιβάλλον σας,

β) η δυνατότητα Κοινωνικοποίησης με αποτέλεσμα να μην μένετε μόνοι σας σε χώρους που γίνεστε ευάλωτοι και εύκολος στόχος.

γ) να ζητήστε την άμεση βοήθεια από το Οικογενειακό σας περιβάλλον, τους δασκάλους σας και τους φίλους σας, χωρίς να φοβάστε ότι τα πράγματα μπορεί να είναι χειρότερα.

Η χειρότερη παγίδα είναι η Σιωπή. 

Μην ξεχνάτε ότι αυτοί που σας ζητούν  να σιωπήσετε, αυτοί είναι που φοβούνται περισσότερο.

Εάν δεχθούμε ότι τα παιδιά είναι ο Καθρέπτης της Οικογένειας και κατ’ επέκταση της Κοινωνίας μας και ότι Δεν Υπάρχουν Προβληματικά παιδιά, αλλά παιδιά με Προβλήματα !

Σπάστε την Σιωπή σας, όσο είναι νωρίς 

Μην πιστέψετε εκείνη την ώρα ότι καρφώνετε η γίνεστε προδότες σε κάτι.. αντιθέτως θα πρέπει να πιστέψετε ότι κάνετε μια Ηρωική πράξη που σώζετε τον εαυτό σας και άλλα παιδιά που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα αδυνατώντας να αντιδράσουν όπως εσείς, αλλά σίγουρα κάνετε καλό και στα παιδιά που προκαλούν αυτές τις μορφές βίας με σκοπό την ανάδειξη των προβλημάτων τους και την αντιμετώπιση τους από ειδικούς.    

Δώστε λοιπόν κάθε στοιχείο για να διαπαιδαγωγηθούν η και καταδικαστούν οι ένοχοι που επιδεικνύουν τέτοιου είδους ακραίες  κοινωνικές συμπεριφορές που σπείρουν σίγουρα τον Ψυχικό Θάνατο και κάποιες στιγμές φτάνουν και στον Βιολογικό Θάνατο. 

Ας πάψουμε να πιστεύουμε ότι φταίει το εκπαιδευτικό μας σύστημα και κυρίως οι εκπαιδευτικοί μας, επάνω σ’ αυτό το θέμα γιατί κι αυτοί είναι μέρος της ίδιας της κοινωνίας που ζούμε, έχουν οικογένεια και παιδιά όπως και οι υπόλοιποι.

Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι είναι ένα φαινόμενο κοινωνικής συμπεριφοράς που απασχολεί κάθε έναν από εμάς που ανήκουμε στην ίδια κοινωνία.

Αν άλλαξαν τα χαρακτηριστικά αυτής της κοινωνίας δεν φταίει κάνεις άλλος  εκτός από εμάς και επειδή δεν μιλάμε για την πολιτική και την οικονομία της χώρας, είναι  σίγουρο ότι μπορούμε ν’ αλλάξουμε την συμπεριφορά μας ως κοινωνία, ξεκινώντας μέσα από τις οικογένειες μας.       

Ας δείξουμε τον απαιτούμενο σεβασμό και τα αντανακλαστικά μιας προηγμένης και μορφωμένης κοινωνίας κρατώντας ψιλά το αίσθημα της Ατομικής Ελευθερίας κι Αξιοπρέπειας  θεσπίζοντας κανόνες  για την Σχολική Βία, απομονώνοντας την και κάνοντας την Μη Αποδεκτή από Κανέναν και εις βάρος  Κανενός.

Γράφει ο Αντώνης Λουκόπουλος